در این پژوهش ورق هایی از جنس آلیاژ آلومینیوم 5086 با روش جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی به یکدیگر متصل شدند. از سه منطقه ناحیه دکمه جوش (WNZ)، ناحیه متاثر از جوش (HAZ) و فلز پایه (PM) نمونه برداری گردید و رفتار خوردگی این مناطق در محلول هوادار 3.5 درصد وزنی سدیم کلراید و با روش پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) مورد مطالعه قرار گرفت. ریز ساختار نواحی جوش و مورفولوژی سطوح خورده شده نیز توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) به همراه آنالیز کمی EDS مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد که سه نوع رسوب شاملAl-Fe-Mn-(Cr) ، Al-Mg-Si و  Al-Mgدر فلز پایه شناسایی شد بطوری که بعد از جوشکاری، فقط رسوبات Al-Fe-Mn-(Cr) و Al-Mg-Si در ناحیه دکمه جوش شناسایی گردید. بیشترین دانسیته جریان خوردگی مربوط به فلز پایه می باشد و نواحی متاثر از حرارت و دکمه جوش از مقاومت به خوردگی بهتری نسبت به فلز پایه برخوردار می باشند. دو نوع فرآیند خوردگی موضعی در مناطق خورده شده در هر سه ناحیه جوش شامل خوردگی موضعی قلیایی به همراه خوردگی حفره ای با حفره های کریستالوگرافی (بلورشناسی) مشخص شد.

در این پژوهش رفتار خوردگی تحت تنش فولاد API 5L X52حین حفاظت کاتدی در شرایط PH نزدیک به خنثی با استفاده از آزمون کشش با نرخ کرنش کم، آزمایش پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و آنالیز سطوح شکست مورد مطالعه قرار گرفت. در آزمون کشش با نرخ کرنش کم، شدت افت در کاهش سطح مقطع و ازدیاد طول به عنوان معیارهای ارزیابی حساسیت به خوردگی تحت تنش در نظر گرفته شد و نتایج حاصل از آن حاکی از شکست داکتیل در پتانسیل های اعمالی کم و شکست ترد در پتانسیل های اعمالی کاتدی تر بود. بمنظور شبیه سازی رفتار نوک ترک و دیواره آن آزمون پلاریزاسیون به ترتیب در دو نرخ روبش سریع و آهسته انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که در پتانسیل های اعمالی کم و متوسط، ساز و کار غالب در فرآیند خوردگی تحت تنش فولاد X52، انحلال آندی بوده و در پتانسیل های اعمالی کاتدی تر، ضمن توقف خوردگی تحت تنش، پدیده تردی هیدروژنی عامل بروز شکست فولاد ذکر شده در محیط با pH نزدیک به خنثی می باشد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر نیتریت سدیم بعنوان یک بازدارنده آندی بر روی خوردگی آرماتورهای فولادی مورد استفاده در سازه های بتنی می باشد. برای این منظور از روش پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک سیکلی بر روی نمونه های فولادی در محلول مشابه حفرات بتن استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمایشات الکتروشیمیایی نشان داد که حضور نیتریت سدیم در محلول مشابه بتن حاوی یون کلراید بطور قابل توجهی باعث افزایش پتانسیل جوانه زنی حفرات به مقادیر مثبت تر گردیده واین امر باعث به تاخیر افتادن جوانه زنی حفرات می گردد در حالی که پتانسیل ترمیم حفرات با افزایش غلظت نیتریت سدیم در ابتدا افزایش وسپس تقریبا ثابت باقی می ماند ، بطوری که هیچگاه با پتانسیل جوانه زنی حفرات برابر نخواهد شد. این موضوع بیانگر آن است که در حضور یون نیتریت حفرات تشکیل شده روی سطح فلز بطور کامل ترمیم نخواهد شد. همجنین سطح نمونه ها بعد از انجام پلاریزاسیون سیکلی بمنظور تائید نتایج حاصل آزمایشات الکتروشیمیایی مورد بررسی های میکروسکوپی قرار گرفتند

در تحقیق حاضر به بررسی رفتار خوردگی و تغییرات ریزساختاری ورق های آلومینیم سری 5000 و مس پس از فرآیند جوشکاری انفجاری پرداخته شده است. جوشکاری انفجاری بافاصله توقف ثابت و تغییر میزان بار انفجاری انجام شده است. از آزمون های پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک و طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی، میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترون روبشی استفاده شد. نتایج منحنی های پلاریزاسیون تافل نشان داده، کمترین سرعت خوردگی مربوط به نمونه با بار انفجاری 5/1 و بیشترین سرعت خوردگی مربوط به نمونه با بار انفجاری 5/2 بوده است. مقاومت به خوردگی نمونه با بار انفجاری 5/2 کمتر از نمونه با بار انفجاری 5/1 شده است که دلیل آن تغییر شکل پلاستیکی شدیدتر در فصل مشترک است. نتایج متالوگرافی نمایانگر موجی –گردابه ای شدن فصل مشترک در اثر افزایش بار انفجاری بوده است. نتایج آزمون امپدانس در نمونه های جوش شده نشان داده با موجی-گردابه ای شدن فصل مشترک مقدار n (پارامتر توان تجربی) کاهش یافته و نمونه با بار انفجاری 5/2 بیشترین میزان خوردگی را داشته است. بر اساس نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترون روبشی مشاهده شد که با افزایش بار انفجاری، به تدریج ضخامت لایه ذوب موضعی افزایش می ­یابد.

این مقاله با هدف دستیابی به بازدارنده خوردگی غیرسمی با دامنه اثربخشی مناسب، موثر، با صرفه اقتصادی بدون تغییر و تحولات ساختاری، تغییر رنگ و تغییر شکل بر شی تاریخی به انجام رسیده است. در این مقاله، عصاره چای سبز استخراج و سپس عملکرد آن در محیط کلرید سدیم 0.5 مولار به عنوان بازدارنده خوردگی برای منظور جلوگیری از روند خوردگی در آثار تاریخی مسی مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور، از روش های شیمیایی کاهش وزن و روش الکتروشیمی پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک استفاده شده است. همچنین میزان اثربخشی و چگونگی تغییرات رنگ و تنالیته رنگی روی پاتین نمونه های تاریخی بررسی شده است در این راستا، از میکروسکوپ نوری (OM) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM-EDX) چگالی سنجی نوری استفاده شد. نتیجه آزمایش ها و بررسی ها مبین عملکرد بسیار مناسب عصاره چای سبز در برابر خوردگی است.

آندایزینگ یک روش الکتروشیمیایی مفید برای بهبود مقاومت خوردگی آلومینیوم و آلیاژهای آن است. در آندایزینگ، همانند سایر فرآیندهای الکتروشیمیایی، مورفولوژی و در نتیجه سایر خصوصیات لایه اکسیدی تحت تاثیر نوع جریان (جریان مستقیم و پالسی) اعمالی است. در این تحقیق، فرآیند آندایزینگ روی آلیاژ آلومینیوم 1070 در الکترولیت اسید سولفوریک (%10) در دمای 10°C انجام گردید. با اعمال جریان پالسی و انتخاب فرکانس و سیکل کاری های متفاوت، به عنوان متغیرهای جریان پالسی، تاثیر این متغیرها بر مورفولوژی و مقاومت خوردگی به ترتیب با میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و آزمون پتانسیو دینامیک در محلول 0.5 M کلرید سدیم مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد در حالی که آندایزینگ با جریان پالسی موجب بهبود مورفولوژی سطح می شود، اما مقاومت خوردگی این نمونه ها در مقایسه با نمونه ای آندایز شده با جریان مستقیم کاهش می یابد. نتایج نشان داد که از میان نمونه های پالسی، بهترین مقاومت به خوردگی در فرکانس 200 هرتز و چرخه کاری 70 درصد حاصل می شود.

در این مقاله سعی شده به بازدارنده ای ایمن، غیرسمی و موثر دست یافت؛ به گونه ای که ضمن درمان و کنترل خوردگی، سلامت مرمتگر را نیز تضمین کند؛ به پاتین آسیب نزده و کمترین دخل و تصرف و تغییر را در اثر تاریخی داشته باشد. بر این اساس و با توجه به مطالعات انجام شده، عصاره گیاه مریم گلی داروئی استخراج شد و سپس عملکرد آن به عنوان بازدارنده در محیط کلرید سدیم 0.5 مولار مورد بررسی قرار گرفت. بازدارندگی این ترکیب توسط روش های شیمیایی کاهش وزن و روش الکتروشیمی پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت. در ادامه از این ترکیب جدید، برای درمان بیماری برنز روی نمونه های تاریخی مطالعاتی استفاده شده و میزان اثر بخشی و چگونگی تغییرات ایجاد شده بر روی پاتین نمونه های مذکور بررسی شد. برای این کار از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی و نیز چگالی سنجی نوری استفاده شد. نتایج مطالعات نشان دهنده عملکرد بازدارندگی خوب عصاره مریم گلی دارویی است.

در این تحقیق اثر زمان پوشش دهی بر ریزساختار، سختی، مقاومت به سایش و خوردگی پوشش نانوکامپوزیتی سرامیک– گرافن اعمال شده به روش اکسیداسیون پلاسمایی الکترولیتی روی آلیاژ منیزیم AZ31B بررسی گردید. برای این منظور، پوشش های سرامیک-گرافن از الکترولیت فسفاتی حاوی نانوذرات گرافن در جریان mA/cm2 60 و زمان های 5، 10، 15 و 20 دقیقه آمده شدند. مورفولوژی و ترکیب شیمیایی پوشش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به آنالیزور EDS مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی سختی، خواص سایشی و خوردگی به ترتیب از روش میکروسختی ویکرز، پین روی دسیک و پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک در محلول 5/3% نمک استفاده شد. تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی از سطح پوشش نشان داد که با افزایش زمان پوشش دهی، تعداد و قطر حفرات به ترتیب کاهش و افزایش یافت. همچنین نتایج حاصل از آزمون سختی سنجی دلالت بر افزایش سختی با افزایش زمان پوشش دهی داشت. نتایج آزمون سایش و خوردگی نمونه ها نشان داد که با افزایش زمان فرآیند پوشش دهی، مقاومت به سایش افزایش در حالیکه مقاومت به خوردگی نمونه ها اندکی کاهش یافت.

در این پزوهش، رفتار الکتروشیمیایی بازدارنده خود مجتمع ایمیدازول بر روی پوشش هیبریدی حاصل از فرآیند سل-ژل که به وسیله روش غوطه وری بر روی فولاد ساده کربنی لایه نشانی شده، مورد مطالعه قرار گرفت. مشاهده شد، مقاومت به خوردگی پوشش هیبریدی بر پایه 3- متا اکریلوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان (TMSM) در حضور بازدارنده ایمیدازول به طور قابل توجهی افزایش یافت. به منظور تهیه پوشش هیبریدی، 3- متا اکریلوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان به نسبت های مشخص با اتانول و آب دوبار تقطیر ترکیب شد. فولاد ساده کربنی قبل از اعمال پوشش هیبریدی در محلول های 0.001، 0.01 و 0.1 مولار بازدارنده ایمیدازول غوطه ور شد. مورفولوژی پوشش به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد مطالعه قرار گرفت. تاثیر حضور فیلم بازدارنده خود مجتمع بر روی خواص ضد خوردگی پوشش برای غلظت های گوناگون بازدارنده در محیط خورنده اسید کلریدریک، توسط آزمون پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک و نیز تکنیک SEM مشخصه یابی و با نمونه اولیه مقایسه شد. مشخص شد، با افزودن بازدارنده به سیستم ضد خوردگی، راندمان بازدارندگی تا 98% در محلول 0.5 مولار اسید کلریدریک بهبود یافت.